- 2022-11-24 08:05:44
- ព័ត៌មាន
World Cup ឆ្នាំ១៩៩០៖ អាហ្សង់ទីនបាត់ឱកាសការពារជើងឯក ក្រោយចាញ់អាល្លឺម៉ង់ នៅវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រ
- 2022-11-24 08:05:44
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
World Cup ឆ្នាំ១៩៩០៖ អាហ្សង់ទីនបាត់ឱកាសការពារជើងឯក ក្រោយចាញ់អាល្លឺម៉ង់ នៅវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រ
ចន្លោះមិនឃើញ
ព្រឹត្តិការណ៍ FIFA World Cup ឆ្នាំ ១៩៩០ គឺជាការប្រកួតបាល់ទាត់ពិភពលោកលើកទី ១៤ ដែលប្រារព្ធឡើងចាប់ពីថ្ងៃទី ៨ ខែមិថុនាដល់ថ្ងៃទី ៨ ខែកក្កដាឆ្នាំ ១៩៩០ នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលីដែលជាប្រទេសទីពីរបានសិទ្ធធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះព្រឹត្តិការណ៍នេះជាលើកទីពីរ (ជាលើកដំបូងគឺម៉ិកស៊ិកក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៦)។ មានប្រទេសរហូតដល់ ១១៦ បានចូលរួមជម្រុះបានចាប់ផ្តើមនៅខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៨៨។ ក្រុមចំនួន ២២ទទួលបានកៅអីជុំចុងក្រោយ រួមជាមួយប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះអ៊ីតាលី និងក្រុមការពារជើងឯកអាហ្សង់ទីន។
World Cup នេះឈ្នះដោយអាល្លឺម៉ង់ខាងលិចជាលើកទី ៣ ដោយយកឈ្នះអាហ្សង់ទីន នៅកីឡដ្ឋាន Stadio Olimpico ក្នុងទីក្រុងរ៉ូម។ អ៊ីតាលីបានបញ្ចប់ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់លេខ ៣ និងអង់គ្លេសលេខ ៤។ នេះគឺជាការប្រកួតចុងក្រោយរបស់អាល្លឺម៉ង់ខាងលិច ដោយប្រទេសនេះត្រូវបង្រួបបង្រួមជាមួយអាល្លឺម៉ង់ខាងកើតវិញ ៣ខែក្រោយមក។ កូស្តារីកា អៀរឡង់ និងអេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួម បានបង្ហាញខ្លួនជាលើកដំបូងក្នុងជុំផ្តាច់ព្រ័ត្រ។
ទីក្រុងដែលរៀបចំ និងកីឡដ្ឋាន
ការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសម្ចាស់ផ្ទះ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី ១៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៤ នៅទីក្រុង Zürich ប្រទេសស្វីស។ ប្រទេសអ៊ីតាលី បាននាំមុខការដេញថ្លៃគូប្រជែងតែមួយគត់គឺសហភាពសូវៀត ដោយសម្លេង ១១ ទល់នឹង ៥។យប្រទេសអ៊ីតាលីបានក្លាយជាប្រទេសទីពីរ ដែលធ្វើម្ចាស់ផ្ទះការប្រកួត World Cup ចំនួនពីរបន្ទាប់ពីម៉ិកស៊ិកក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៦។ ប្រទេសអ៊ីតាលីធ្លាប់រៀបចំព្រឹត្តិការណ៍នេះក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៤ ជាពេលដែលពួកគេបានឈ្នះជើងឯកជាលើកដំបូង។
កីឡដ្ឋានចំនួន ១២ នៅក្នុងទីក្រុងចំនួន ១២ ត្រូវជ្រើសរើសធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះការប្រកួតនៅ World Cup ។ កីឡដ្ឋាន Stadio San Nicola នៅ Bari និង Stadio delle Alpi នៃទីក្រុង Turin គឺជាកន្លែងថ្មីទាំងស្រុងសម្រាប់ការប្រកួតបាល់ទាត់ពិភពលោក។ ក្នុងចំណោមកីឡដ្ឋានទាំង ១២ ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ មានតែ ៤ ប៉ុណ្ណោះ (San Siro, Luigi Ferraris, Comunale of Florence និង Renato Dall'Ara) ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ការប្រកួត FIFA World Cup ឆ្នាំ ១៩៣៤។
ការចំណាយលើការសាងសង់ បានបញ្ចប់លើសពី ៥៥០ លានផោន (ប្រហែល ៩៣៥ លានដុល្លារ) ។ កីឡដ្ឋាន Stadio Olimpico របស់ទីក្រុងរ៉ូមដែលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រគឺជាគម្រោងដែលមានតម្លៃថ្លៃបំផុត ខណៈដែលកីឡដ្ឋាន Stadio Friuli របស់ Udine ចំណាយតិចបំផុតក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ឡើងវិញ។
ក្រុមដែលចូលរួម
ការប្រកួតជម្រុះទាំង ២៤ ក្រុមត្រូវបានបែងចែកជាបួនពូលដែលបានបង្កើតមូលដ្ឋាននៃការចាប់ឆ្នោតសម្រាប់វគ្គចែកពូល។ ក្រុមដែលចូលរួមមានដូចជា៖
កូរ៉េខាងត្បូង សហព័ន្ធអារ៉ាប់រួម អេហ្ស៊ីប កាមេរូន កូស្តារីកា សហរដ្ឋអាមេរិក អាហ្សង់ទីន ប្រេស៊ីល កូឡុំប៊ី អ៊ុយរូហ្គាយ អូទ្រីស បែលហ្សិក ឆេកូស្លូវ៉ាគី អង់គ្លេស អ៊ីតាលី ហូឡង់ សាធារណរដ្ឋអៀរឡង់ រូម៉ានី ស្កុតឡេន សហភាពសូវៀត អេស្ប៉ាញ ស៊ុយអែត អាល្លឺម៉ង់ខាងលិច និងយូហ្គោស្លាវី។
វគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រ
ការប្រកួតវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្ររវាងអាល្លឺម៉ង់ខាងលិច និងអាហ្សង់ទីនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការប្រកួតដែល ខ្វះភាពទាក់ទាញបំផុតនៃការប្រកួតវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រ World Cup ទាំងអស់។នៅនាទីទី 65 កីឡាករ Pedro Monzon របស់អាហ្សង់ទីនដែលទើបតែចូលជំនួស ត្រូវបានគេបណ្តេញចេញដោយសារកំហុសលើ Jurgen Klinsmann ។ Monzon គឺជាកីឡាករដំបូងគេដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញក្នុងការប្រកួត World Cup វគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រ។
គ្រាប់បាល់តែមួយគត់នៃការប្រកួតកើតឡើងនៅនាទីទី ៨៥ នៅពេលដែលអាជ្ញាកណ្តាលម៉ិកស៊ិក Edgardo Codesal បានផ្តល់បាល់ប៉េណាល់ទីទៅកាន់ប្រទេសអាឡឺម៉ង់ខាងលិច បន្ទាប់ពី Roberto Sensini បង្កកំហុសទៅលើ Rudi Völler។
កីឡាករលេចធ្លោ
កីឡាករ Salvatore Schillaci ឈ្នះពានរង្វាន់ស្បែកជើងមាសសម្រាប់ការស៊ុតបញ្ចូលទី ៦ គ្រាប់ក្នុងការប្រកួត World Cup។ គាត់បានក្លាយជាកីឡាករបាល់ទាត់អ៊ីតាលីទីពីរដែលឈ្នះពាននេះបន្ទាប់ពី Paolo Rossi ធ្វើបាននៅឆ្នាំ ១៩៨២។ ឈ្មោះពេញ Salvatore Schillaci Cavaliere OMRI ដែលជាទូទៅគេស្គាល់ឈ្មោះហៅក្រៅរបស់គាត់ថា Totò គឺជាអតីតកីឡាករបាល់ទាត់ជនជាតិអ៊ីតាលី លេងជាខ្សែប្រយុទ្ធ។ ក្នុងក្លឹបអាជីព គាត់បានលេងឱ្យក្លឹប Messina, Juventus, Internazionale និង Júbilo Iwata។