FIFA World Cup ឆ្នាំ ១៩៧០ គឺជាការប្រកួតលើកទី ៩ នៃពានរង្វាន់បាល់ទាត់ពិភពលោក​ដែលបានប្រារព្ធឡើងចាប់ពីថ្ងៃទី ៣១ ឧសភា ដល់ថ្ងៃទី ២១ ខែមិថុនា នៅប្រទេសម៉ិកស៊ិក វាក៏ជាការប្រកួត World Cup លើកដំបូងដែលធ្វើឡើងនៅក្រៅទ្វីបអឺរ៉ុប និងអាមេរិកខាងត្បូង ហើយវាក៏ជាការប្រកួតលើកដំបូងនៅអាមេរិកខាងជើងផងដែរ។

ក្រុមតំណាងឱ្យ ៧៥ ប្រទេសមកពីទ្វីបទាំង ៦ ​បានចូលប្រកួតប្រជែង ហើយវគ្គជម្រុះបានចាប់ផ្តើមនៅខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៦៨។ ក្រុមចំនួន ១៤ បានចូលរួមជាមួយប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះម៉ិកស៊ិក និងការពារជើងឯកអង់គ្លេសក្នុងការប្រកួតជុំចុងក្រោយដែលមាន ១៦ក្រុម។ អែលសាល់វ៉ាឌ័រ អ៊ីស្រាអែល និងម៉ារ៉ុក បានបង្ហាញខ្លួនជាលើកដំបូងនៅជុំចុងក្រោយនេះ។

ទីក្រុងដែលរៀបចំ និងកីឡដ្ឋាន

ម៉ិកស៊ិកត្រូវបានជ្រើសរើសជាប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះនៅថ្ងៃទី៨ ខែតុលាឆ្នាំ ១៩៦៤ សម្រាប់ការបោះឆ្នោតនៅឯសមាជរបស់ FIFA នៅទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន ជាកន្លែងដែលការដេញថ្លៃតែមួយគត់ដែលដាក់ស្នើគឺដោយអាហ្សង់ទីន។ កីឡដ្ឋានចំនួន ៥ ក្នុងទីក្រុងចំនួន ៥ ត្រូវបានជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ​។ ​

ក្រៅពី Estadio Luis Dosal កីឡដ្ឋានទាំងអស់ត្រូវបានសាងសង់ក្នុងកំឡុងឆ្នាំ ១៩៦០ ខណៈដែលម៉ិកស៊ិកបានរៀបចំធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះទាំង World Cup និងអូឡាំពិករដូវក្តៅឆ្នាំ 1968។ ការចំណាយលើការសាងសង់កីឡដ្ឋានសម្រាប់កន្លែងតូចៗចំនួនបួនគឺប្រហែល ១១លានដុល្លារអាមេរិក ខណៈដែលកីឡដ្ឋានចុងក្រោយនៅទីក្រុងម៉ិកស៊ិកចំណាយអស់ ២០ លានដុល្លារ។​

ក្នុងចំណោមកីឡដ្ឋានចំនួន ៥ ដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់ការប្រកួតចំនួន ៣២ ប្រកួត ទីកន្លែងដ៏ធំបំផុត និងប្រើប្រាស់ច្រើនបំផុតគឺកីឡដ្ឋាន Azteca ក្នុងទីក្រុងម៉ិកស៊ិក ដែលជាម្ចាស់ផ្ទះការប្រកួតសរុបចំនួន ១០ រួមទាំងការប្រកួតចុងក្រោយ និងចំណាត់ថ្នាក់លេខ ៣។ កីឡដ្ឋាន Jalisco ក្នុងទីក្រុង Guadalajara បានរៀបចំការប្រកួតចំនួន ៨ រួមទាំងការប្រកួតទាំងអស់របស់ក្រុម ៣ និងវគ្គពាក់កណ្តាលផ្តាច់ព្រ័ត្រ។

កីឡដ្ឋាន Nou Camp ក្នុងទីក្រុង Leon បានរៀបចំការប្រកួតចំនួន ៧ ដែលរួមមានការប្រកួតទាំងអស់ក្នុងពូល ៤ និងការប្រកួតវគ្គ ១/៤ ផ្តាច់ព្រ័ត្រ។ កីឡដ្ឋាន Luis Dosal ក្នុងទីក្រុង Toluca បានរៀបចំការប្រកួតចំនួន ៤ ហើយកីឡដ្ឋាន Cuauhtémoc ក្នុងទីក្រុង Puebla បានរៀបចំការប្រកួតចំនួន ៣។

ក្រុមដែលចូលរួម

ក្រុមទាំង ១៦ ខាងក្រោមនេះ សុទ្ធតែមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការប្រកួតជុំចុងក្រោយនៅម៉ិកស៊ិក៖

អ៊ីស្រាអែល ម៉ារ៉ុក អែលសាល់វ៉ាឌ័រ ម៉ិកស៊ិក (ម្ចាស់ផ្ទះ) ប្រេស៊ីល ប៉េរូ អ៊ុយរូហ្គាយ បែលហ្សិក ប៊ុលហ្គារី ឆេកូស្លូវ៉ាគី ​អង់គ្លេស (ជើងឯកចាស់) អ៊ីតាលី រូម៉ានី សហភាព​សូវៀត ស៊ុយអែត និងអាល្លឺម៉ង់ខាងលិច។

វគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រ

នៅវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រ ជម្រើសជាតិប្រេស៊ីលបាន​ស៊ុតបញ្ចូលទីនាំមុខ នៅពេលដែល Pelé បានតែតបាល់បញ្ចូលទីពីការបញ្ជូនរបស់ Rivellino នៅនាទី១៨ ប៉ុន្តែ Roberto Boninsegna បានតាមស្មើឱ្យអ៊ីតាលីវិញ ក្រោយការបង្កកំហុសជាបន្តបន្ទាប់នៅតំបន់ការពារប្រេស៊ីល។

ការប្រកួតនៅតែស្មើគ្នារហូតដល់នាទីទី ៦៥ Gérson បានបើកការនាំមុខឲ្យប្រេស៊ីល ក្រោយមក គ្រាប់បាល់បន្ថែមពី Jairzinho និង Carlos Alberto បានជួយប្រេស៊ីល ​ទទួលបានជ័យជំនះ ៤-១ និងជាកំណត់ត្រាឈ្នះពាន World Cup ជាលើកទីបី ​ធ្វើឱ្យពួកគេមានសិទ្ធិរក្សាពានរង្វាន់ Jules Rimet Trophy ជាអចិន្ត្រៃយ៍។​

កីឡាករលេចធ្លោ

ជាមួយនឹង ១០ គ្រាប់នៅ World Cup បានធ្វើឲ្យ Gerd Müller ក្លាយជាអ្នកស៊ុតបញ្ចូលទីច្រើនជាងគេក្នុងការប្រកួត។ សរុបទៅ គ្រាប់បាល់ចំនួន ៩៥ ត្រូវបានស៊ុតបញ្ចូលទីដោយកីឡាករចំនួន ៥៥ នាក់ ដោយក្នុងនោះមានតែ ១គ្រាប់ប៉ុណ្ណោះ​។

Müller គឺជាកីឡាករបាល់ទាត់អាជីពរបស់អាល្លឺម៉ង់ និងខ្សែប្រយុទ្ធដ៏ល្បីល្បាញសជំនាញខាងចុចបាល់ ជាពិសេសនៅក្នុង និងជុំវិញប្រអប់។ លោកត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាអ្នកស៊ុតបញ្ចូលទីដ៏អស្ចារ្យបំផុតម្នាក់ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្របាល់ទាត់៕